Doel 3: voorkom conflicten

Het derde doel van Onze Gemeenschappelijke Agenda gaat over een nieuwe vredesagenda: vrede bevorderen en conflicten voorkomen. Dit betekent het verminderen van strategische risico's zoals kernwapens, cyberoorlog en autonome wapens. Met iets dat klinkt als geavanceerde digitale waarzeggerij moet ook de internationale toekomstplanning worden versterkt.

Daarnaast moet worden gezorgd voor een vreedzaam, veilig en duurzaam gebruik van de ruimte. Dit omvat ook het vanuit de ruimte in de gaten houden van het hele aarde om de uitstoot van kooldioxide te beheersen. Hoewel dit doel geschikt lijkt voor toekomstige bedreigingen vanuit andere zonnestelsels, gaat het op dit moment vooral om het aanpakken van meer directe problemen en de uitvoering van Agenda 2030 met behulp van de technologieën van de vierde industriële revolutie. Dit geldt vooral voor ruimtevaarttechnologieën.

Ruimtemiddelen hebben onze manier van leven veranderd en systemen in de ruimte zijn van vitaal belang voor het begrijpen en oplossen van wereldwijde problemen, zoals de implementatie van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen en klimaatactie.

António Guterres pleit ook voor een wereldwijd regelgevend kader om de verkenning van de ruimte te coördineren en de bewapening van de ruimte te voorkomen. Daarom wordt een dialoog over de kosmische ruimte voorgesteld in verband met de geplande Top voor de Toekomst (Summit of the Future) 2024 ^[1]. Het VN-Bureau voor Buitenruimtezaken (United Nations Office for Outer Space Affairs, UNOOSA), dat sinds 1992 vanuit Wenen opereert met als doel duurzame ontwikkeling te bevorderen, heeft de kosmische ruimte in zijn telescoop. Dit omvat het bijhouden van ruimtepuin en bedreigingen van aardse objecten zoals asteroïden of zonnestormen ^[2]. Eén van de meer vreemde doelen is om de ruimte ook toegankelijk te maken voor mensen met een handicap - The Parastronaut Project - dat de inclusiviteit van achtergestelde groepen naar geheel nieuwe hoogten brengt ^[3].

Het centrale onderdeel van de duurzaamheidsagenda is echter het kunnen voorspellen van bedreigingen en risico's door middel van satellietbewaking en gegevensverzameling. Ruimtetechnologie (zoals satellieten) wordt gebruikt om de hele aarde in de gaten te houden en voor rampenbeheer ^[4].

UNOOSA beheert voor dit doel het United Nations Platform for Space-based Information for Disaster Management and Emergency Response (UN-SPIDER). Volgens UNOOSA kunnen ruimtetechnologieën ook worden gebruikt om "een goede gezondheid en welzijn" te ondersteunen door gebruik te maken van draagbare monitoringapparaten, terwijl het elektronisch in de gaten houden van aanwezigheid kan helpen bij het bevorderen van "goed onderwijs voor iedereen". De technologieën vormen ook een centraal onderdeel van de werking van de "slimme stad" (Smart City) en kunnen worden gebruikt om "wetgeving af te dwingen". Dit is ook een prioriteit voor het World Economic Forum en hun Global Future Council on Space, waarin de directeur van UNOOSA, astrofysicus Simonetta Di Pippo, zitting heeft. Zoals gebruikelijk werken de VN en het WEF zeer nauw samen.

Eén van de leden van de GFC on Space is de Oekraïense ruimtevaartadvocate en ruimtevaartactiviste Olga Stelmakh-Drescher. Ze is een voorstander van particuliere bedrijven die onderzoek doen naar ruimtevaart en het ontwikkelen van nieuwe technologie (New Space).

Daarnaast is Olga de auteur van Space Sustainability Goals ^[5]. Deze omvatten een vorm van sociaal kredietsysteem voor ruimtevaartactiviteiten (Space Sustainability Rating). Dit betekent een beoordelingssysteem dat "het mogelijk zou moeten maken om een kritische weging te maken van de duurzaamheidskenmerken van de ruimte en om de activiteiten van actoren in de ruimte te waarderen, met name hun invloed op de duurzaamheid van de ruimteomgeving en de inspanningen die worden ondernomen om potentieel veroorzaakte milieuschade te minimaliseren, waardoor duurzaam positief gedrag en de ontwikkeling van technologieën die in overeenstemming zijn met dit doel zouden worden erkend en gestimuleerd."^[6]

In 2019 nam Olga Stelmakh-Drescher deel aan de "Noosphere Space Summit" in Oekraïne, waar gesproken werd over de Vierde Industriële Revolutie en een nieuwe ruimterace ^[7].

De grootste exploitant van satellieten over de hele wereld is SpaceX van Tesla-miljardair Elon Musk, dat met zijn SpaceLink-systeem [Starlink, red] de hele wereld toegang tot internet wil geven - een belangrijk doel voor de VN en het WEF. Maar liefst 22% van alle satellieten in de ruimte wordt momenteel bestuurd door SpaceX ^[8]. De meester van de tegenstrijdigheden, Elon Musk (Young Global Leader 2008), heeft ook plannen om een "back-up beschaving" op Mars te bouwen als voorbereiding op wat hij beschrijft als een grotendeels onvermijdelijke Derde Wereldoorlog ^[9]. Al in 2019 verwachtte hij dat SpaceX tussen de aarde en Mars zou reizen. Dit is echter meerdere keren uitgesteld (de plannen zijn nu vastgesteld voor 2029).

De op één na grootste satellietexploitant Planet Labs wordt geleid door Will Marshall, die ook een Young Global Leader is en lid van de Global Future Council on Space Technologies.

Planet wordt gedreven door een missie om elke dag alle landmassa's van de aarde in beeld te brengen en wereldwijde verandering zichtbaar, toegankelijk en uitvoerbaar te maken.

Planet Labs werkt nauw samen met de Verenigde Naties en haar partners om satellietgegevens te gebruiken om wereldwijde doelen te bereiken. De samenwerking omvat Carbon Mapper, dat zijn beleid krijgt van het Rocky Mountain Institute, geleid door Jules Kortenhorst (zie vorige post), de VN en de oliemaatschappij Chevron, en wordt gefinancierd door klimaatfilantropen zoals Bloomberg, de High Tide Foundation en de Grantham Foundation^[10].

Carbon Mapper is bezig met het opzetten van een systeem voor het monitoren van emissies op meerdere schaal vanuit de lucht en de ruimte. We bouwen momenteel twee demonstratiesatellieten die begin 2023 worden gelanceerd en zijn van plan om tegen 2025 uit te breiden tot een volledig operationele constellatie van vele satellieten.

Een andere partner met een vergelijkbare aanpak is het Climate Trace-project van WEF-bestuurslid Al Gore, dat AI en machine learning gebruikt om gegevens van meer dan 300 satellieten en 11.000 sensoren te analyseren. Het gaat hierbij vooral om het opsporen van methaanlekkage in de olie- en gasindustrie, het in kaart brengen van biodiversiteit en veranderingen in koraalriffen. Maar volgens het WEF kan het toezicht binnenkort nog verder gaan. Zoals de Global Future Council on Space schrijft in zijn rapport Space for Net Zero (2021) [PDF, op pagina 14, red]:

Communicatiesatellieten kunnen helpen bij het actief monitoren en verminderen van emissies door real-time toegang mogelijk te maken voor tal van zakelijke en consumenten IoT-toepassingen om de operationele efficiëntie te verhogen en het energie- en brandstofverbruik te minimaliseren.

Dit klinkt heel erg als de futuristische fantasieën van H.G. Wells, Oliver Reiser en Pierre Teilhard de Chardin over een Centrale Commando die zowel het systeem Aarde als alle menselijke activiteiten zou beheren en controleren - een Wereldbrein.

Deze voorgestelde satelliettempel is het visioen dat de mens moet visualiseren. Het zal niet gebaseerd zijn op het oppervlak van de aarde. Het zal een tempel in de hemel zijn...(Oliver Reiser)

Het rapport vermeldt dat tijdens de pandemie verschillende ruimtevaartautoriteiten samenkwamen en een Earth Observing Dashboard creëerden waarin ze de impact van de pandemie op de kooldioxide-uitstoot bestudeerden. De gegevens gaven aan dat lockdowns en sociale distantiëring leidden tot een tijdelijke vermindering van de kooldioxide-uitstoot door menselijke activiteiten [PDF, op pagina 13, red].

Om deze gegevensverzameling beter te coördineren en te stroomlijnen, wordt nu een wereldwijd netwerk van "Earth Operations Centers" voorgesteld dat "gebruik zal maken van gegevens, expertise en capaciteit, en uiteindelijk zal helpen om de uitdaging van de klimaatverandering met succes aan te gaan" ^[11].

Om de netto nul-inspanningen op "ruimteschip Aarde" succesvol te beheren en te coördineren, is de tijd gekomen om een soort gedistribueerd operatiecentrum te bouwen om ons "ruimteschip" te helpen beheren.

De vraag is echter hoeveel energie het kost om een waakzaam AI-oog vanuit de ruimte te creëren en in stand te houden. Uit Wikipedia:

Een zware raket verbrandt bijvoorbeeld 400 ton kerosine en stoot meer koolstofdioxide uit in een paar minuten dan een gemiddelde auto in meer dan twee eeuwen.

N.B. Dit artikel is een licht bewerkte Nederlandse vertaling van het artikel 3. "Promote Peace and Prevent Conflicts" – Surveillance from Space. Het artikel is vertaald en gratis beschikbaar gesteld met toestemming van de oorspronkelijke auteur.